Dom Dziecka w Siedlcach ( dawniej Ochronka dla Dzieci ) ma ponad 100 letnią tradycję. Przez ten czas przebywało w nim około 3000 tysięcy dzieci. Powstał z inicjatywy Towarzystwa Pomocy Biednym Wyznania Rzymskokatolickiego ( Katolickie Towarzystwo Dobroczynności ) które to zawiązało się w marcu 1899r. 18 maja 1901r. towarzystwo otworzyło placówkę dzienną dla dzieci od 3 do 7 lat Początkowo ochronka mieściła się w wynajętym domu . W 1910r. przeniosła się do własnego lokum, wybudowanego wg. projektu ówczesnego architekta miejskiego Józefa Referowskiego u zbiegu ulic Sokołowskiej i Cmentarnej. W 1925 w celu zapewnienia dzieciom lepszej opieki o pomoc zwrócono się do Zgromadzenia Sióstr Albertynek, które skierowało do pracy 4 siostry zakonne. W 1936r. Zarząd Miasta przekazał kierownictwo placówki Zgromadzeniu Sióstr Albertynek pod przewodnictwem siostry Kaliksy -Marii Gózek i sytuacja taka utrzymywała się do 1944 roku kiedy to placówka z powrotem przeszła na własność Zarządu Miasta.
Druga wojna światowa również dla wychowanków i opiekunów "Żłobka" była okresem bardzo trudnym. Sześćdziesięcioro wychowanków wraz z personelem musiało, pod eskortą niemieckiej policji musiało opuścić miasto. Przez dwa tygodnie przebywali w drewnianych barakach w miejscowości Suchożebry korzystając z opieki i pomocy tamtejszego księdza Wądołowskiego. W tym czasie budynek uległ dużemu zniszczeniu w związku z czym musiano ograniczyć przyjęcia dzieci.
Po reorganizacji zakładów opiekuńczych w 1946 roku placówka otrzymała nazwę "Dom Małych Dzieci", przebudowano budynek - dobudowano piętro. W 1949 roku placówka została tak jak i inne podobne w kraju upaństwowiona i zmieniła nazwę na Państwowy Dom Małego Dziecka w Siedlcach. W 1952 roku odebrano kierowanie placówki siostrom, nadal mogły one pracować jako opiekunki i pielęgniarki. Placówka podlegała pod Służbę Zdrowia i zatrudnionych w niej było 38 osób personelu. Tak więc przemiany polityczne nie ominęły i takiej placówki jak Dom Dziecka.
W 1966 roku dzięki staraniom ówczesnej kierowniczki pani Genowefy Pawlak powstały: duży plac zabaw z miejscem do leżakowania na świeżym powietrzu dla dzieci oraz budynki gospodarcze.
W latach siedemdziesiątych placówka przeznaczona była dla około sześćdziesięciorga dzieci w wieku od 0 do 3 lat, nadal podlegała pod Służbę Zdrowia i miała zapewnić opiekę wychowankom, którym rodzice nie mogą zapewnić odpowiednich warunków wychowania do ich prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego. W tym celu zatrudniano: psychologa-logopedę, 4 opiekunki dziecięce, 6 pielęgniarek, 3 asystentki oraz 4 salowe.
Lata 1973 - 74 to generalny remont nie tylko budynku głównego, wymiana instalacji, modernizacja tak niezbędnej pralni, ale i pozostałych budynków, porządkowanie otoczenia, zadbanie o ogrodzenie, utwardzenie placu. Prace te diametralnie poprawiły zarówno warunki bytowe dzieci jak i pracy opiekunów. Zadbano nie tylko o warunki bytowe dzieci, ale także o ich rozwój, zwiększono liczbę etatów personelu średniego, utworzono etat psychologa-logopedy. Stanowisko to objęła siostra Nazaretanka z Łukowa - mgr Róża Sławowska.
Koniec lat 70 nie był korzystny dla PDMDz, kryzys gospodarczy i ostre zimy przynosiły niemało zmartwień zarówno kadrze kierowniczej jak i personelowi. Dzięki pomocy siedleckich zakładów pracy i przychylności władz udało się placówce przetrwać te trudne chwile. Nie tylko pokonywano trudności, ale i placówka osiągała sukcesy w skali kraju. Badania przeprowadzone w 1978 roku pod kierunkiem dr Adama Strzembosza wykazały, że z siedleckiej placówki w porównaniu z innymi w naszym rejonie kraju najwyższy procent dzieci poszedł do adopcji.
Rok 1981 i stan wojenny nie miał większego wpływu na funkcjonowanie placówki, a to między innymi dzięki pomocy jaka napływała z zagranicy od rodzin zaprzyjaźnionych i osób indywidualnych.
Lata 1982 - 91 również nie przynosiły większych zmian w funkcjonowaniu Domu. Zmniejszyła się liczba dzieci przebywających w placówce, duży nacisk kładziono na adopcje dzieci, regulację ich statusu prawnego, sprawy powrotu do domu rodzinnego, jeśli była taka możliwość. Ponieważ placówka nadal podlegała pod służbę zdrowia duży nacisk kładziono również na sprawy wychowawcze i pielęgnacyjne dzieci.
Nowa ustawa z dnia 7września1991 roku spowodowała, że PDMDz przestał być placówką podległa resortowi służby zdrowia, a stał się placówką oświatowo - wychowawczą podległą Kuratorowi Oświaty i otrzymał nową nazwę Dom Dziecka. W 1993 w drodze konkursu wyłoniono nowego dyrektora panią mgr Irenę Gajda, która z zawodu była psychologiem klinicznym. Zmiana resortu, któremu podlegała placówka spowodowała również wewnętrzną reorganizację pracy personelu. Opiekunki stały się pracownikami pedagogicznymi. Dziećmi do 1 roku opiekować się mieli pracownicy pedagogiczni (opiekunki), pracownicy obsługi (salowe) i pielęgniarki. Starszymi dziećmi od 1 do 3 lat opiekowały się opiekunki- wychowawczynie małych dzieci i salowe. Działalnością Domu Dziecka interesowały się zarówno władze oświatowe, czego wyrazem były liczne odwiedziny i kontrole jak i media. Zainteresowaniu mediów Dom Dziecka zawdzięczał to, że przybliżyły one problemy placówki społeczeństwu. Ludzie dobrej woli i to nie tylko z Polski, ale i z zagranicy zawsze bardzo chętnie pomagali i pomagają pracownikom placówki w ich codziennych zmaganiach o polepszenie losu opuszczonych przez najbliższych dzieci. Tradycją jest, że w okresach takich jak Dzień Dziecka, Mikołajki, święta wzrasta zainteresowanie pomocą dzieciom. Dom Dziecka otrzymuje wtedy wiele prezentów, a placówkę odwiedzają liczni goście.
Obecnie w placówce przebywa ok. 30 dzieci w wieku od 0 do 7 lat.
Budynek przy ul. Ks. Niedziałka w którym mieścił się Dom Małego Dziecka zwany ,,Domem pod Kasztanami" ma już 100 lat. Już podczas kontroli przeprowadzonej w 1973roku przez Wojewódzki Ośrodek Matki i Dziecka w Warszawie zanotowano, że umiejscowienie placówki w budynku znajdującym się u zbiegu trzech ulic nie jest korzystne dla rozwoju dzieci, które cały czas narażone są na działanie hałasu, spalin, nawet podczas pobytu na placu zabaw. Już wtedy zwracano uwagę, że budynki są stare, zagrzybione, o pękających murach, nieprzystosowane do potrzeb.
Od 01.06.2010r mamy nową siedzibę. Obecny adres to Siedlce, ul. Daszyńskiego 10.
|
